Joah
Mijn geboorteverhaal van Joah.
Wij waren al enige tijd aan het proberen om zwanger te worden. Toch lukte dit niet meteen vanzelf.
Ik bleek het CMV virus te hebben waardoor we ook nog een tijdje hebben moeten wachten.
Ik ben uiteindelijk zwanger geworden, wat helaas afliep op 9w met een gestopt hartje.
Hier heb ik een curettage voor ondergaan. De maand erna bleek ik weer zwanger te zijn.
Zo vlug achter elkaar wie had dat gedacht. Helaas kwamen we er al snel achter dat het vruchtje
buitenbaarmoederlijk zat. Ik heb hier een injectie voor gehad waardoor ik weer enige tijd niet
zwanger mocht worden.
Uiteindelijk na die tijd mochten we er weer voor gaan. We zijn dan aan de gang gegaan met
ovulatie-testen. Na dit 3 maanden te doen was ik opnieuw zwanger geworden.
Super spannend! Hoe zou dit aflopen. Schrik hadden we wel.
Dit keer bleek alles goed te gaan.
Amy heeft mij in alle 3 de zwangerschappen goed geholpen en ondersteund.
De zwangerschap ging langzaam en snel tegelijk. Ik bleek al snel last te hebben van
zwangerschapsdiabetes. Gelukkig kon ik dit met een dieet onder controle houden.
Ook had de baby hier verder geen last van en groeide mooi volgens curve.
Rond mijn 30w begonnen de laatste loodjes. Het begon zwaarder te worden en de kwaaltjes
kwamen. Pijnlijke rug, vermoeidheid, etc.
Omdat ik medisch was moest ik in het ziekenhuis bevallen. Ik zou niet langer dan 40w zwanger zijn
door de diabetes. Al snel bleek dat Joah nog lekker warm bij mama wou blijven zitten en de 40w
naderde al snel. Bij de laatste controle in het ziekenhuis is besloten dat ik op 8 november op
de uitgerekende datum ingeleid zou gaan worden.
Ik moest me melden op 7 november s’ avonds in het ziekenhuis. Ik zou hier een pilletje krijgen voor mijn baarmoedermond. Nu bleken in het ziekenhuis en de apotheek die avond die pilletjes op te zijn. Ik kreeg hiervoor een gel in de plaats.
Rond 5u s’morgens bleek dit niet genoeg te zijn geweest en heb ik dit nog een keer gekregen.
Om 10u s’ morgens heeft men mijn water gebroken. Al snel daarop begonnen de krampen, lichte
weeën. Helaas voor mij bleken dit al snel rugweeën te zijn, doordat de baby als sterrenkijker lag.
De weeënopwekkers werden gestart. Snel waren de weeën al heftig. Ik had 4 cm. Ik wilde graag op
aanraden van de vroedvrouw van het ziekenhuis de ruggenprik. De anesthesist was snel daar. Helaas
liep dit niet zoals gehoopt. Ze konden heel moeilijk ruimte vinden tussen mijn ruggegraad waardoor
er meerdere keren is geprikt. Uiteindelijk lukte het na 9 pogingen niet en zou ik het met pijnstilling moeten gaan doen. Ik zag het al niet meer zitten. De rugweeën waren erg sterk en kon ze bijna niet weg puffen.
Dit was natuurlijk het verhaal op de afdeling. Waarbij een andere anesthesist het ook graag wilde
proberen. Hier nog een poging gedaan en het is gelukt op het laatste moment. Ik was opgelucht, heb
zelfs nog kunnen slapen tot ik 9cm had. Alles ging heel vlug ineens ik had na de ruggenprik ineens
binnen 2u volledige ontsluiting van 5cm naar 10 cm. Ik mocht al snel gaan persen. Ook dit ging erg
vlug.
Binnen 3 kwartier was ons mannetje Joah geboren. Om 18.46u.
Wat ontroerend , wat mooi!
Joah is geboren met een gewicht van 3495 gram en was 50,5cm groot. Hij doet het super.
De begeleiding van Amy in de kraamweek was ook super! Hij groeit goed en is een tevreden
mannetje.